Top 10 Movies Of 2015

Το 2015 ήταν μια χρονιά γεμάτη με remakes, reboots και ανακυκλώσεις παλιότερων ιδεών. Ωστόσο κάθε χρόνο κάποιες ταινίες γυρίζονται για να δώσουν κάτι παραπάνω από τις υπόλοιπες. Σκέφτηκα λοιπόν να συγκεντρώσω και τις δίκες μου αγαπημένες τις χρονιάς και να προτείνω αυτές που κατά την γνώμη μου ξεχώρισαν.
Έχοντας παρακολουθήσει αρκετές και φέτος, δεν ήταν εύκολο να ξεχωρίσω τις αγαπημένες μου 10. Μόνο τον τελευταίο μηνά, κάθε φορά που έτυχε να βγαίνω από την αίθουσα του κινηματογράφου μια νέα αξιολόγηση έπρεπε να γίνει και μια νέα ταινία "έσπρωχνε" τις υπόλοιπες για να ανεβεί λίγο ψηλότερα στις προτιμήσεις μου.

 

10. Bone Tomahawk

Έστω και τελευταία στην λίστα, δεν γινότανε να μην βάλω το Bone Tomahawk. Ένα από τα δυο ξεχωριστά γουέστερν της χρονιάς που μας πέρασε με πρωταγωνιστή τον Kurt Russell. Ένα καθαρόαιμο, αργό γουέστερν που επικεντρώνεται γύρο από τέσσερις πολύ ενδιαφέροντες χαρακτήρες και το ταξίδι τους για την διάσωση της γυναίκας του ενός από αυτούς. Όλο αυτό το "χτίσιμο" προσωπικοτήτων και αγωνίας θα καταλήξει σε ένα αναπάντεχο τελευταίο 20λεπτο το οποίο θα μετατρέψει τα πάντα σε μια ταινία τρόμου που θα σας αφήσει με το στόμα ανοιχτό και θα την κάνει αξέχαστη.

9. Bridge Of Spies

Νομίζω πως το Bridge Of Spies είναι η καλύτερη ταινία του σκηνοθέτη Steven Spielberg τα τελευταία 10 χρονιά. Η τελευταία μου αγαπημένη πρέπει να ήταν το Munich (2005). Ο Tom Hanks πραγματικά δίνει τον καλύτερο του εαυτό και πείθει τον θεατή πως όλα όσα παρακολουθεί είναι αληθινά. Φυσικά σε μια ταινία του Spielberg το μέγεθος της εφευρετικότητας και της τεχνοτροπίας είναι αξιοθαύμαστα. Η ιστορία διηγείται τις περιπέτειες ενός δικηγόρου στα χρόνια του ψυχρού πολέμου που αναλαμβάνει χρέη διαπραγματευτή όταν αναγκάζεται να ταξιδέψει στο Βερολίνο και να συμφωνήσει μια ανταλλαγών αιχμαλώτων μεταξύ Ρωσίας και Αμερικής.

8. Inside Out

Αν υπάρχει ακόμα κάποιος που πιστεύει πως τα animation της εποχής μας είναι μια μορφή τέχνης που αναφέρεται σε παιδιά, βάλτε του να δει το Inside Out. Μέτα από μερικά μέτρια animation τα τελευταία χρονιά, η εταιρία Pixar μας προσφέρει απλόχερα μια από τις καλύτερες και πιο πρωτότυπες ταινίες κινούμενων σχεδίων που έχουμε δει ποτέ. Η ομαδα πίσω από το Inside Out φαίνεται να ξέρει καλύτερα απ'ολους πως να αποτυπώσει στο φιλμ τα συναισθήματα που βιώνει ένα παιδί στην εφηβεία και το αποτέλεσμα είναι χρωματιστό, κωμικό, συγκινητικό και σίγουρα αξέχαστο.

7. Sicario

Είμαι μεγάλος φαν του σκηνοθέτη Denis Villeneueve και με το Sicario να συνεχίζει το σερί υπέροχων ταινιών του, ανήκει σίγουρα στην λίστα των καλύτερων σύγχρονων σκηνοθετών. Με μια ανατριχιαστικά όμορφη κινηματογράφηση που θα σας ανακατέψει το στομάχι με την ρεαλιστικότητα της και με ένα καστ που πραγματικά δίνει ρεσιτάλ (Emily Blunt, josh Brolin, Benicio Del Toro), το Sicario είναι μια ταινία που δεν περνάει απαρατήρητη. Είναι η ιστορία μιας ιδεαλίστριας πράκτορας του F.B.I. που πιστεύει πως όλες οι υποθέσεις λύνονται εύκολα αν ακολουθήσεις πιστά τους νόμους. Η μετάθεση της στα σύνορα Ηνωμένων Πολιτειών-Μεξικό για να βοηθήσει στον πόλεμο των καρτέλ θα την συστήσει όμως σε έναν κόσμο όπου δεν ισχύουν οι κανόνες και οι νόμοι.

6. Creed

Μια ταινία της οποίας την κριτική σκοπεύω να ανεβάσω σύντομα είναι και το Creed. Πολλοί θα πουν πως η νοσταλγία και η παιδικές μας αναμνήσεις των παλιότερων ταινιών της σειράς με έκαναν να την εξυμνήσω αλλά πιστέψτε με δεν είναι έτσι (έθαψα τις περισσότερες γνωστές ταινίες που επιχείρησαν να κάνουν το ίδιο με αυτήν μέσα στο 2015). Αυτό που κατάφερε να κάνει το Creed μια από τις καλύτερες ταινίες του 2015 είναι το καλογραμμένο του σενάριο και οι ακόμα πιο προσεγμένοι του χαρακτήρες. Όλα όσα γίνονται εδώ έχουν νόημα. Δεν υπάρχουν ηλίθιες ατάκες, πράξεις χωρίς νόημα και ψεύτικες πόζες στον φακό. Με τον Sylvester Stallone να δίνει ίσως τον καλύτερο ρόλο της καριέρας του το Creed κατάφερε να πάρει την ιδέα "Rocky" και να την μεταφέρει με επιτυχία 40 χρονιά αργότερα στην καινούργια γενιά.

5. Ex Machina

Το Ex Machina αποτελεί την αγαπημένη μου ταινία επιστημονικής φαντασίας για το 2015. Μια κλειστοφοβική και αγωνιώδη ταινία μυστηρίου με μόλις τρεις χαρακτήρες. Ο Domhanll Gleeson υποδύεται έναν νεαρό προγραμματιστή που επιλέγεται από το "αφεντικό" της επιχείρησης (Oscar Isaac) στην οποία εργάζεται για να συμμετάσχει σε ένα πείραμα στο οποίο θα πρέπει να αξιολογήσει τις ανθρώπινες πτυχές ενός ανδροειδές. Ο Alex Garland είναι ο δημιουργός του Ex Machina στην πρώτη του σκηνοθετική δουλειά ενώ μέχρι τώρα ήτανε γνωστός για τα σενάρια του στις "περίεργες" ταινίες του Danny Boyle. Μέτα από αυτό το αριστούργημα περιμένω με αγωνιά την επόμενη δουλειά του.

4. Room

To Room βρίσκεται σίγουρα μέσα στα μεγαλύτερα "διαμάντια" του 2015. Μια ταινία που θα μπορούσε εύκολα να καταλήξει σε ένα κακοφτιαγμένο θρίλερ κατέληξε να είναι η ταινία με το μεγαλύτερο σασπένς. Μεγάλο κομμάτι της επιτυχίας της είναι σίγουρα το πρωταγωνιστικό δίδυμο της μητέρας (Brie Larson) και του νεαρού παιδιού της. Το στοιχειωτικό αυτό δράμα καταφέρνει να προκαλέσει συγκίνηση στο πρώτο κομμάτι της ταινίας κλίνοντας τον θεατή σε ένα μικρο δωμάτιο ενώ το δεύτερο φέρνει ακόμα μεγαλύτερες εκρήξεις συναισθημάτων αφού παρουσιάζει τις προσπάθειες τις μητέρας και του παιδιού της να επιβιώσουν στην κοινωνία και στην καινούργια τους ζωή.

3. The Revenant

Ο σκηνοθέτης Alejandro Gonzalez Inarritu έκανε και πάλι το θαύμα του. Ενώ το Birdman πέρυσι το θαυμάσαμε όλοι για την τεχνοτροπία του, το The Revenant ανέβασε τον πήχη ακόμα πιο ψηλά. Μια σχετικά απλή ιστορία που αποδεικνύει πως σημασία έχει ο τρόπος που διηγείται κάποιος και όχι τόσο η ιστορία καθαυτού. Με τον Leonardo DiCaprio να μας δείχνει πως υποδύεται ένας πραγματικός σταρ του κινηματογράφου, το The Revenant δεν μοιάζει με καμιά άλλη ταινία που έχετε δει.
Δυστυχώς (ή ευτυχώς) η ταινία είναι φτιαγμένη με τέτοιο τρόπο που η εμπειρία στην οθόνη του σπιτιού δεν θα μοιάζει καθόλου με αυτό που έχετε να βιώσετε στην μεγάλη και σκοτεινή αίθουσα του κινηματογράφου.

2. The Hateful Eight 

Εδώ υπάρχει περίπτωση να διαφωνήσουν αρκετοί. Παρόλα αυτά, στο μυαλό μου ο Quentin Tarantino έκανε και πάλι τα μαγικά του. Δεν είναι μόνο το πόσο διασκέδασα ένα μάτσο από κακούς τύπους να προσπαθούν να βρουν τον ένοχο μεταξύ τους αλλά είναι και ο τρόπος με τον οποίο ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος επέλεξε να το κάνει. Ένα αργό γουέστερν που παραπέμπει έντονα σε παρόμοια των 50's. Ευχαριστήθηκα την αίσθηση που σου δίνει η ταινία, τον ρυθμό που κρατάει μέχρι το τέλος, το απίστευτο μουσικό ντύσιμο, τους διάλογους της άλλα και το υπέροχο καστ της. Ένα τρίωρο ταξίδι σε ένα παγωμένο τοπίο που δεν θα με πείραζε αν κρατούσε και άλλη μια ώρα. Η ταινία παραμένει πιστή στο θέμα της (ίσως λίγο ξεφεύγει στο τέλος) και είναι σίγουρα μέσα στις πιο διασκεδαστικές που είδα φέτος (αλλά παραμένει ταινία του 2015).

1. Mad Max : Fury Road

Υπερβολικά εύκολη επιλογή για το περσινό νούμερο 1 παραμένει το Mad Max : Fury Road. Ο αυθεντικός δημιουργός της σειράς George Miller, 30 χρονιά μετά το τρίτο μέρος ήρθε για να αναβιώσει το δημιούργημα του. Το θέμα δεν είναι όμως ότι απλά το ανέστησε αλλά το έκανε και καλύτερο. Από την αρχή μέχρι το τέλος επικρατεί ένα χάος που όμως δίνει την εντύπωση πως κάποιος πίσω από τις κάμερες το διαχειρίζεται σωστά. Οι αποχρώσεις των χρωμάτων, τα απίστευτα εφέ της ταινίας και οι εικονικοί χαρακτήρες είναι πράγματα που άπλα χαράζονται στην μνήμη σου για πάντα. Και όλα αυτά από έναν άνθρωπο που φέτος κλείνει τα 71 του χρόνια ζωής. Το Mad Max : Fury Road αποτελεί μια από τις καλύτερες ταινίες δράσης που έχω δει και ελπίζω να δούμε σύντομα και συνέχεια. 

Ταινίες που αξίζει να αναφερθούν :  

Star Wars: The Force Awakens : Μπορεί να μην θεωρώ αρκετό το καινούργιο Star Wars για να μπει στις δέκα αγαπημένες μου για φέτος αλλά σίγουρα δεν με απογοήτευσε. Πιστεύω πως ήταν ακριβώς αυτό που άξιζε σε ένα τόσο αναγνωρισμένο franchise και το βρήκα καλύτερο από τα περισσότερα της σειράς. Ελπίζω για μια ακόμα καλύτερη συνέχεια.

The Martian : Πολύ καλή επίσης ταινία του Ridley Scott ο οποίος μας κερδίζει κάθε φορά που ασχολείται με σενάρια επιστημονικής φαντασίας. Όμορφη σκηνοθεσία, αγωνιά, διάστημα, ακραία φυσικά φαινόμενα και ίσως η καλύτερη ταινία του Matt Damon.

Spotlight : Καλογραμμένο και καλοφτιαγμένο το Spotlight κρατάει το ενδιαφέρον σου από την αρχή μέχρι το τέλος. Η σημαντικότητα αυτού που καταπιάνεται είναι μεγάλη και αίσθηση δικαιοσύνης που σου προκαλεί είναι μεγάλη. Το πολύ καλό καστ συμπληρώνει ωραία μια πολύ καλή προσπάθεια αποτύπωσης της αλήθειας.

The Walk : Μια παραμυθένια αποτύπωση της αληθινής ιστορίας μιας από τις μεγαλύτερες και πιο επικίνδυνες ακροβατικές εκτελέσεις του προηγούμενου αιώνα. Ο Robert Zemeckis μεταφέρει το επίτευγμα του Philippe petit στον κινηματογράφο και είναι πραγματικά φανταστικό. Στον ρόλο του Γάλλου ακροβάτη είναι ο Joseph Gordon-Levitt. Καλαίσθητο και με πολύ καλά εφέ, το The Walk ανεβάζει το ηθικό του θεατή και μπορεί να δειχθεί ξανά και ξανά.