Creed

Από την στιγμή που διάβασα για πρώτη φορά πως ο σκηνοθέτης του "Creed" είναι ο Ryan Coogler, η απορία μου για το πως θα έμοιαζε η ταινία ήτανε μεγάλη. Η προηγούμενη ταινία-ντεμπούτο του σκηνοθέτη, το "Fruitvale Station" αποτέλεσε ένα δυνατό και ρεαλιστικό δράμα που δέχτηκε και την ανάλογη αναγνώριση από το κοινό και τους κριτικούς για την πρωτότυπη σκηνοθεσία του. Μην σας ξεγελάει ο τίτλος όμως. Το "Creed" είναι το "Rocky 7". Ωστόσο χωρίς παρεξήγηση στις ταινίες που μεγάλωσαν μια ολόκληρη γενιά και ξυπνούν την νοσταλγία κάθε φορά που τις παρακολουθούμε, το "Creed" είναι η καλύτερη ταινία της σειράς μετά την πρώτη του 1976.

 

Εδώ η ιστορία ξεκινάει με τον Adoni Johnson (Michael B.Jordan). Έναν νεαρό με δύσκολη παιδική ηλικία που δεν πρόλαβε να γνωρίσει τον διάσημο πατέρα του, Apollo Creed. Η χήρα του Apollo όμως τον πήρε κοντά της, τον υιοθέτησε και τον μεγάλωσε με μόρφωση και τις ανέσεις που άφησε πίσω ο πατέρας του. Τώρα ο Adonis έχει μεγαλώσει και τα γονίδια του τον σπρώχνουν στο να κάνει και το δικό του όνομα γνωστό στο ρινγκ. Για τον λόγο αυτόν θα αναζητήσει τον καλύτερο φίλο του πατέρα του και τον καταλληλότερο γι αυτήν την δουλειά, τον Rocky.

Όταν πρωτοσυναντάμε τον Rocky, το μόνο που μας θυμίζει τον μάτσο χαρακτήρα που γνωρίσαμε μέσα από τις ταινίες είναι το όνομα. Την θέση του πλέον έχει πάρει ένας γερασμένος και ψυχολογικά φθαρμένος τύπος. Διατηρώντας το μικρο Ιταλικό εστιατόριο του, ο Rocky έχει αφήσει πίσω του τον κόσμο του μποξ και προσπαθεί να βρει έναν τρόπο να ξεπεράσει τον χαμό των αγαπημένων του προσώπων. Αυτό που έψαχνε τελικά θα το βρει στον Adoni Creed, ο οποίος θα του θυμίσει αρκετά από τον παλιό εαυτό του και θα προσπαθήσει να τον βοηθήσει δίνοντας του παράλληλα και την πατρική φιγούρα που ο νεαρός Creed έχει ανάγκη.

Υπάρχουν πολλές καλές στιγμές σε αυτήν την ταινία που την κάνουν ιδιαίτερα συμπαθητική ακόμα και σε αυτούς που δεν υπήρξαν ποτέ φαν της συγκεκριμένης σειράς ταινιών. Τα εύσημα ανήκουν σίγουρα στον σκηνοθέτη και σεναριογράφο Ryan Coogler που κατάφερε να γεννήσει μια νέα ιστορία από την αρχή, εξυμνώντας παράλληλα και τον λόγο που η πρώτη ταινία αποτέλεσε ένα τόσο σημαντικό ορόσημο στον σύγχρονο κινηματογράφο. Τα κοινά με το πρώτο "Rocky" του 1976 είναι πολλά και οι αναφορές είναι μετρημένες και καλοφτιαγμένες χωρίς να νιώθεις ότι το παρακάνει σε κάποιο σημείο.

Η σκηνοθεσία αποτελεί έναν ακόμα θρίαμβο για το "Creed" αφού πέρα από τις πολύ καλοφτιαγμένες σκηνές πάνω στο ρινγκ η ταινία διατηρεί τον σκοτεινό τόνο που επιβάλλεται ενώ παράλληλα το δράμα κυριαρχεί. Το πολύ έξυπνο μουσικό σύμπλεγμα με μίξεις των παλιών και γνωστών τραγουδιών με σύγχρονους ήχους είναι επίσης κάτι που σου μένει μετά το τέλος της προβολής. Ο Sylvester Stallone από την άλλη, αποδεικνύει ότι κάτω από τις κατάλληλες σκηνοθετικές οδηγίες ξέρει να παίζει πολύ καλά. Ο ρόλος του και ο τρόπος που τον προσεγγίζει δεν θυμίζει κανέναν άλλο από τους πολλούς που έχουμε παρακολουθήσει τα τελευταία 40 χρόνια.

Χάρη των χρημάτων, το Hollywood θα μπορούσε να πετάξει ακόμα μια φορά τον 70χρονο Stallone στο ρινγκ και να δούμε ακόμα ένα σκουπίδι από τα πολλά που έχουμε συνηθίσει. Δεν έγινε αυτό όμως. Αυτήν την φορά κάποιος είχε να πει μια ιστορία και την είπε καλά. Το "Creed" με άφησε ευχαριστημένο από πολλές απόψεις και ελπίζω σε μια ανάλογη συνέχεια.

Βαθμολογία : 8.5/10

Σκηνοθεσία : Ryan Coogler

Παίζουν : Michael B.Jordan, Sylvester Stallone, Tessa Thompson