Moonlight

Κλείνοντας με τις περσινές, οσκαρικές ταινίες, η τελευταία πρόταση από αυτές που πρόλαβα να δω μέχρι σήμερα είναι το MOONLIGHT. Όσο και αν μου άρεσε η συγκεκριμένη ταινία ωστόσο, ο ρόλος μου θα περιοριστεί σε αυτό που κάνω συνήθως. Δεν θα ήθελα να πάρω μέρος σε κάποιο ντιμπέιτ στο οποίο θα έπρεπε να πω αν τελικά άξιζε να πάρει το όσκαρ καλύτερης ταινίας ή όχι. Δεν έχει και πολύ σημασία αλώστε τι όσκαρ έχει πάρει εφόσον παραμένει μια καλή ταινία. Το MOONLIGHT, του σκηνοθέτη Barry Jenkins, διηγείται μέσα από τρεις διαφορετικές χρονικές περιόδους την δύσκολη ζωή ενός μαύρου, ομοφυλόφιλου αγοριού που παλεύει να επιβιώσει σε μια κοινωνία η οποία αρνείται να αποδεχθεί οποιοδήποτε είδος ανθρώπινου συναισθήματος.

 

Η ιστορία λοιπόν ακολουθεί την ζωή ενός αγοριού με το όνομα Chiron μέσα από τρεις διαφορετικές περιόδους της ζωής του.

Στην πρώτη από αυτές συναντάμε τον 9χρονο Chiron ο οποίος ζει στις φτωχογειτονιές του Μαϊάμι να προσπαθεί να επιβιώσει από το bullying που δέχεται καθημερινά από τους συμαθητες του ενώ παράλληλα ψάχνει να βρει και ένα καταφύγιο μακριά από την ναρκομανή μητέρα του η οποία δείχνει να έχει χάσει κάθε έλεγχο της ζωής της.

Τα μπλεξίματα του θα τραβήξουν την προσοχή ενός διακινητή ναρκωτικών της περιοχής, του  Juan (Mahershala Ali). O Juan θα πάρει στο σπίτι του τον μικρό Chiron, θα τον φροντίσει και με τον καιρό θα πάρει τον ρόλο της πατρικής φιγούρας που έλειπε από την ζωή του. Παράλληλα, το σπίτι του θα αποτελέσει και ένα καταφύγιο στο οποίο θα μπορεί να καταφεύγει και να ζει ο μικρός ανά πάσα στιγμή.

Στο δεύτερο κομμάτι της ιστορίας, βλέπουμε τον έφηβο Chiron να έχει αποδεχθεί την σεξουαλικότητα του ενώ παράλληλα έχει μάθει να την κρύβει, χτίζοντας σιγά σιγά έναν εξωτερικά σκληρό και αντικοινωνικό χαρακτήρα. Φυσικά η καθημερινή κακοποίηση από τους συνομήλικους του συνεχίζεται και μάλιστα σε ακόμα πιο σκληρό βαθμό.

Όταν θα τον δούμε πλέον ως ενήλικο άντρα, ο Chiron έχει μετακομίσει σε άλλη πόλη, έχει μπλέξει με τον κόσμο τον ναρκωτικών και ζει μια σκληρή ζωή που του επιτρέπει να μασκαρεύει αυτό που πραγματικά είναι και νιώθει. Έχει φροντίσει η εξωτερική του εμφάνιση να μην παραπέμπει με τίποτα σε ομοφυλόφιλο και έχει ολοκληρώσει το "τείχος" που προσπαθούσε να σηκώσει μια ζωή ανάμεσα σε αυτόν και στον υπόλοιπο κόσμο.

 

Αυτό που ολοκληρώνει την εμπειρία για τον θεατή είναι πως όλα τα παραπάνω δεν μένουν έτσι όπως φαίνονται. Ο διαταραγμένος εσωτερικός κόσμος το Chiron συνεχώς εξελίσσεται και ενώ γίνεται όλο και πιο σκοτεινός, στην κορύφωση της ταινίας θα παρακολουθήσουμε τον ενήλικο εαυτό του σε μια στιγμή εξιλέωσης να ξαναβρίσκεται μετά από καιρό με τον μοναδικό παιδικό φίλο που είχε στο σχολείο  ο οποίος θα τον βοηθήσει να εξωτερικεύσει πολλά από αυτά που ένιωθε και δεν μπορούσε να πει όλα αυτά τα χρόνια.

Όλα τα ταμπού και δύσκολα θέματα με τα οποία καταπιάνεται η ταινία, δένονται όχι μόνο με ένα πολύ καλογραμμένο σενάριο αλλά και με μια πανέμορφη κινηματογράφηση, κάνοντας τον σκηνοθέτη Barry Jenkins τον πραγματικό πρωταγωνιστή της ταινιας. Τα χρώματά, η μουσική, η σκηνοθεσία αλλά και το πολύ καλό καστ, εξυμνούν και δικαιώνουν το κάθε λεπτό της ταινίας.

Ο τίτλος "οσκαρική ταινία", πολλές φορές μπερδεύει και παραλλάσσει τις προσδοκίες που μπορεί να έχουμε για κάποια ταινία γι αυτό κάλο θα είναι όσο μπορείτε να τον βγάλετε από το μυαλό σας γιατί το πιο πιθανό είναι να μην δείτε την καλύτερη ταινία που έχετε δει στην ζωή σας εάν αυτό περιμένετε. Αυτό όμως δεν την κάνει σε καμία περίπτωση κακή. Ούτε καν μέτρια. Το MOOLIGHT παραμένει μια συγκινητική, καλά ειπωμένη ιστορία και σίγουρα δεν είναι από τις ταινίες που ξεχνιούνται εύκολα.

Σκηνοθεσία : Barry Jenkins

Σενάριο : Barry Jenkins, Tarell Alvin McCraney

Παίζουν : Mahershala Ali, Shariff Earp, Duan Sanderson, Naomie Harris