Kubo and the Two Strings

Αυτό με το οποίο ασχολούνται οι τεχνικοί και κινηματογραφιστές της εταιρείας Laika τα τελευταία χρόνια, θα μπορούσε να πει κάνεις πως είναι ένα είδος που οι περισσότεροι το έχουμε αφήσει πίσω στην δεκαετία του '90. Με τις ταινίες "Coraline", "Paranorman" και "Boxtrolls" συνέχισε να εξελίσσει την τεχνική του Stop-motion μέσα από ιστορίες που έμοιαζαν να είναι κάτι σαν ταινίες τρόμου αλλά για παιδιά. Δεν μου έχουν μείνει ξεκάθαρα οι ιστορίες από τις προηγούμενες ταινίες τις συγκεκριμένης εταιρίας αλλά έχω να θυμάμαι σαν εμπειρία αξέχαστες εικόνες ανατριχιαστικής λεπτομέρειας. Με το "Kubo and the Two Strings", οι άνθρωποι πίσω από την συγκεκριμένη ταινία καταφέρνουν να κάνουν την εμπειρία αυτή πλέον αξέχαστη.

 

Ο 11χρονος και μονόφθαλμος Κούμπο, ζει μαζί με την μητέρα του έξω από ένα μικρό χωριό στην σπηλιά ενός ψηλού βράχου. Η μητέρα του, είχε δώσει μεγάλη μάχη με τα κύματα του ωκεανού για να κρατήσει τον Κούμπο ζωντανό όταν ήτανε μικρός και αυτό την έχει αφήσει πλέον ψυχικά τραυματισμένη και σχεδόν ανήμπορη. Οι αναμνήσεις της είναι θολές και έχει να θυμάται μόνο μερικά παραμύθια και επικές ιστορίες από το παρελθόν της. Κάθε μέρα ο Κούμπο, ταξιδεύει στο χωρίο για να παίξει με το έγχορδο του (κάτι σαν ιαπωνικό λαούτο) και να διηγηθεί τις ιστορίες αυτές στους κατοίκους του χωρίου έτσι ώστε να βγάλει τα προς το ζην για τον ίδιο και την μητέρα του.

Μέσα από αυτές τις ιστορίες θα μάθουμε πως οι αδερφές τις μητέρας του αλλά και ο παππούς του ήταν διαβολικοί μάγοι που φέραν την μαμά του σε αυτήν κατάσταση και στέρησαν το ένα μάτι του Κούμπο μόλις αυτός γεννήθηκε. Επίσης μας διηγείται πως ο πατέρας του ο οποίος δεν βρίσκεται πλέον μαζί τους υπήρξε ένας γενναίος σαμουράι με το όνομα Χάνζο που πολέμησε με όλη του την ψυχή για να κρατήσει την οικογένεια του ασφαλή μέχρι να τον βγάλουν στο τέλος οι κακές του θείες από την μέση.
Ενώ λοιπόν η μητέρα του του λέει πως όσο είναι μέρα δεν διατρέχουν κανένα κίνδυνο και πως μόνο την νύχτα δεν πρέπει να μένουν έξω από το σπίτι γιατί έτσι θα τους βρουν οι κακές θείες του και ο παππούς του, μαντέψτε πως ξεκινάει η ιστορία. Τα παιδιά θα είναι για πάντα παιδιά και το να παρακουν τους γονείς τους μερικές φορές θα μοιάζει πάντα πιστευτό σε όσες ταινίες και αν το δούμε.

Στο μεγαλύτερο κομμάτι της ταινίας, παρακολουθούμε τον Κούμπο να προσπαθεί να ανακτήσει τα κομμάτια της μαγικής πανοπλίας του πατέρα του όσο οι θείες του τον κυνηγάνε για τους διαβολικούς σκοπούς του παππού του αλλά και για να του πάρουν και το άλλο μάτι. Στην συντροφιά του Κούμπο θα προστεθούν ένα ξύλινο φυλαχτό μιας μαϊμούς ή οποία έρχεται στην ζωή για να τον βοηθήσει και ένας κάπως άτσαλος και αστείος πρώην σαμουράι ο οποίος έχει καταραστεί και μετατραπεί σε σκαθάρι.

Βλέποντας την ταινία απορροφήθηκα τελείως και στο τέλος μου ήταν δύσκολο να πιστέψω πως όλα όσα παρακολούθησα ήταν τραβηγμένα με την stop-motion τεχνική και φτιαγμένα στο χέρι. Τα πάντα είναι πρακτικά εφέ. Από τους βασικούς χαρακτήρες και τα τέρατα που αντιμετωπίζουν στο ταξίδι τους μέχρι και τα δεντρά, τα φύλλα και το νερό. Το επιτελείο πίσω από το "Kubo" έχει κάνει φοβερή δουλειά. Αυτό που το κάνει πραγματικά αξέχαστο αυτήν την φορά σε αντίθεση με τις προηγούμενες ταινίες της εταιρείας, είναι η πρωτότυπη ιστορία και η πολύ ταιριαστή, ιαπωνική αισθητική που το ντύνει.

Αυτό που επίσης τώρα τελευταία εκτιμώ ιδιαίτερα στις ταινίες όταν γίνεται σωστά, είναι οι σκηνές απόλυτης σιγής. Σαν να έκατσε κάποιος κατά λάθος επάνω στο τηλεκοντρόλ και να πατήθηκε το mute. Σκηνές χωρίς διάλογο η μουσική να σε κατευθύνουν και που αφήνουν την εικόνα να μιλήσει από μονή της και το συναίσθημα να σε οδηγήσει εκεί ακριβώς που πρέπει. Συνήθως οι ταινίες για παιδιά έχουν μια ασταμάτητη ενέργεια που πηγάζει είτε μέσα από τους διάλογους είτε από την μουσική. Χάρηκα που η ταινία με αυτόν τον τρόπο παίρνει ακόμα ένα ρίσκο.

Η αλήθεια είναι πως το "Kubo and the Two Strings", συνδυάζει τέλεια μια παιδική ιστορία με μια ιστορία τρόμου, παραμένοντας όχι μόνο κατάλληλη για τα μικρά παιδιά αλλά must-see ταινία για όλες τις ηλικίες. Από τα πρώτα λεπτά μέχρι και την τελευταία, φανταστική σκηνή της ταινίας θα μείνετε με το στόμα ανοιχτό. Ο σκηνοθέτης Travis Knight φέρνει στην ζωή μια ταινία η οποία πιστεύω δεν θα ξεχαστεί για πολλά χρόνια ακόμα.

Σκηνοθεσία : Travis Knight

Παίζουν : Charlize Theron, Art Parkinson, Matthew McConaughey, Ralph Fiennes