Demolition

Με το Demolition, ο Γαλλοκαναδός σκηνοθέτης Jean-MArc Vallee καθορίζει τον εαυτό του ως έναν πιστό στις ιδέες του δημιουργό. Έχοντας σκηνοθετήσει ταινίες όπως το "Wild" και πιο πριν το "Dallas Buyers Club", τα μοτίβα και το στιλ του αρχίζουν πλέον να φαίνονται καθαρά. Και οι τρεις ταινίες ασχολούνται κυρίως με την λεπτή γραμμή μεταξύ ζωής και θανάτου. Με ποιον τρόπο ο θάνατος επηρεάζει την ζωή και πως εμπνέει τους ανθρώπους να ζήσουν την ζωή τους στο έπακρο.

Αυτή την φορά ο ταλαντούχος Jake Gyllenhall, υποδύεται τον Davis Mitchell. Έναν απαθή και σχεδόν αντιπαθητικό γιάπη που φαινεται να αδιαφορεί για όλους και για όλα. Ο πραγματικός του χαρακτήρας θα φανεί καλύτερα με τον θάνατο της γυναίκας του σε αυτοκινητιστικό ατύχημα που θα τον βρει προ εκπλήξεως και ανήμπορο να επικοινωνήσει με τον υπόλοιπο κόσμο.

Εκνευρισμένος με έναν αυτόματο πωλητή στο νοσοκομείο ο οποίος κόλλησε και δεν του έριξε την σοκολάτα που επέλεξε, ο Davis θα βρει την ευκαιρία να γράψει ένα γραμμα παραπόνων στην εταιρία που διαχειρίζεται τους αυτόματους πωλητές και να ζητήσει εξηγήσεις. Μαζί όμως με τα παράπονα που έχει να υποβάλει θα βρει την ευκαιρία να γράψει για πρώτη φορά και τον προσωπικό του πόνο και να τον εκμυστηρευτεί στην υπάλληλο της εταιρίας, Karen (Naomi Watts).

Η Karen, διαβάζοντας τα επανειλημμένα γράμματα του Davis, θα νιώσει την ανάγκη να τον πλησιάσει και του δώσει την συμπόνια που χρειάζεται για να συνεχίσει την ζωή του. Φυσικά, έχει να αντιμετωπίσει και αυτή τα δικά της προβλήματα, με μεγαλύτερα από αυτά τον μπλεγμένο, έφηβο γιο της  Chris (Judah Lewis) αλλά και τον ζηλιάρη φίλο της.

Σε μια ζωή που αρχίζει να καταστρέφεται (τόσο με μεταφορικό όσο και με κυριολεκτικό τρόπο), ο Davis θα δημιουργήσει μια ιδιαίτερη σχέση με την Karen και με τον γιο της και θα βοηθήσουν ο ένας τον άλλον να βρουν τον δρόμο και τις απαντήσεις που ψάχνουν.

Με καταλύτη την συμβουλή πως καμιά φορά πρέπει να καταστρέφουμε τα πράγματα γύρω μας και μετά να τα ξαναφτιάχνουμε προκειμένου να μάθουμε πως λειτουργούν, ο μουδιασμένος εσωτερικά Davis θα πάρει μια βαριοπούλα και θα αρχίσει να καταστρέφει τα πάντα γύρω του. Οι υλικές αυτές καταστροφές είναι και η μεταφορά-παρομοίωση της εσωτερικής κατάρρευσης του χαρακτήρα της ταινίας και της ζωής. Μέσα από αυτό ξεκινάει μια επανεκκίνηση για τους βασικούς χαρακτήρες και αυτό είναι μάλλον και το πιο πρωτότυπο κομμάτι της ταινίας.

Ο Jake Gyllenhall είναι ακόμα μια φορά απολαυστικότατος και μαζί με την Naomi Watts και τον νεαρό Judah Lewis εμπνέουν μια φυσικότητα που ανεβάζει την ταινία αρκετά. Ίσως και λίγο περισσότερο από όσο της αξίζει.
Αυτό που κάνει το "Demolition" ιδιαίτερο ωστόσο, είναι ότι αντί για την θλίψη, τον χαμό και τη στεναχώρια, η ιστορία μιλάει για μια ομορφιά και μια περίεργη αίσθηση ελευθερίας που υπάρχει μέσα σε όλους και πρέπει να την βρούμε.

Παρά τα λάθη της, το τελικό αποτέλεσμα επιτρέπει στους ηθοποιούς να λάμψουν και στην σκηνοθεσία να δώσει μια στιλιστική και ευκολόβλεπτη ταινία. Η ιστορία ενός γιάπη που βρίσκει τον εαυτό του δεν αποτελεί μια φρέσκια ιδέα στις ταινίες και σίγουρα η συγκεκριμένη έχει αντλήσει στοιχεία από προηγούμενες σαν και αυτή. Ταινίες όπως το "Regarding Henry", λίγο από "American Beauty" και λίγο από "Liar Liar" τυχαίνει να είναι αρκετά παρόμοιες.
Παρόλα αυτά δεν νομίζω όμως πως θα απογοητευτείτε από την συγκεκριμένη. Το καστ θα σας κρατήσει αφοσιωμένους και οι μικρές και αναπάντεχες ανατροπές που επιφυλάσσει η ιστορία θα σας ικανοποιήσουν.

Σκηνοθεσία : Jean-Marc Vallee

Παίζουν : Jake Gyllenhaal, Naomi Watts, Chris Cooper, Judah Lewis