Pages

Τρίτη 5 Απριλίου 2016

Son of Saul

Παρόλο που αποφεύγω αυτού του είδους τις ταινίες, ήξερα ότι κάτι το ξεχωριστό υπάρχει στο "Son of Saul". Αυτήν την φορά από την Ουγγαρία, ο σκηνοθέτης Λάζλο Νέμες στην πρώτη του σκηνοθετική απόπειρα καταφέρνει να παρουσιάσει με έναν πολύ ξεχωριστό τρόπο την φρίκη και τον τρόμο του πολέμου, μέσα από τα μάτια των θυμάτων του ολοκαυτώματος. Ένα καθηλωτικό ταξίδι σε ένα συγκεκριμένο είδος κόλασης και μια ιστορία που εστιάζει σε 36 ώρες αγωνίας μέσα σε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης.

 

Η ταινία ξεκινάει εξηγώντας στον θεατή τον ορο "Sonderkommandos". Οι "Sonderkommandos", αποτελούταν από ένα γκρουπ ανθρώπων (οι πιο υγιείς) που οι Γερμανοί ξεχώριζαν από τους υπόλοιπους και τους έβαζαν να δουλεύουν στα κτίρια όπου εκτελούσαν τους αιχμαλώτους. Αυτοί γδύνανε τα πτώματα των ομογενών και πολλές φορές συγγενών τους, καθάριζαν τους θαλάμους αερίων από τα αιματα και συγκέντρωναν όλα τα πτώματα σε ένα μέρος όπου και τα καίγανε. Επίσης ήταν γνωστοί και ως "Bearers of Secrets" γιατί ήταν οι μόνοι που γνώριζαν την μοίρα των ανθρώπων που φέρναν εκεί οι στρατιώτες για μια υποτιθέμενη "δουλειά".
Αυτό που δεν γνώριζαν οι "Sonderkommandos", ήταν πως μετά από λίγους μήνες ασταμάτητης δουλειάς θα θανατωνόταν και οι ίδιοι, δίνοντας την θέση τους σε πιο "ικανούς" και ξεκούραστους φυλακισμένους.


Μέλος μιας τέτοιας ομάδας είναι και ο πρωταγωνιστής της ταινίας, Saul. Από το πρώτο λεπτό η κάμερα είναι καρφωμένη στο πρόσωπο του και παρακολουθούμε μέσα από αυτόν την απάνθρωπη ρουτίνα στην οποία καλείται να ανταπεξέλθει. Την ανθρώπινη πλευρά του όμως θα έρθει να ξυπνήσει το πτώμα ενός μικρού αγοριού που βρίσκεται μεταξύ των ενηλίκων που πέθαναν τελευταίοι στον θάλαμο αερίων. Με την αδικία ως κίνητρο, ο Saul θα πείσει τον εαυτό του πως το αγόρι αυτό είναι γιος του και θα κάνει τα πάντα για βγάλει το πτώμα κρυφά από το κτήριο, να βρει έναν ραβίνο να το διαβάσει και έπειτα να το θάψει κανονικά αντί να το αφήσει να καεί μαζί με τα υπόλοιπα θύματα.

Το εγχείρημα αυτό θα γίνει ακόμα πιο δύσκολο όταν θα πρέπει να διαλέξει ανάμεσα στο παιδί και στον ρόλο που του έχει ανατεθεί από τους συγκρατούμενους του ως μέλος μιας απερχόμενης εξέγερσης των "Sonderkommandos" που μόλις έχουν αντιληφθεί πως σύντομα οι Γερμανοί θα τους "αντικαταστήσουν".


Το "Son of Saul", προκειμένου να αποφύγει την φρικαλεότητα και τις αιματηρές εικόνες που συνοδεύουν μια τέτοια ιστορία και να μπορέσει να εστιάσει μονάχα στον βασικό χαρακτήρα και στον σκοπό του, είναι γυρισμένο με έναν πολύ έξυπνο τρόπο. Από την αρχή μέχρι το τέλος η κάμερα είναι εστιασμένη και ακολουθεί αδιάκοπα τον Saul. Στο πρόσωπο του όταν μιλάει και πίσω από την πλάτη του ενώ τον ακολουθεί από σημείο σε σημείο. Με αυτόν τον τρόπο όλες οι εικόνες και οι υπόλοιποι χαρακτήρες είναι θολοί τις περισσότερες φορές ή φαίνονται κάπου στην άκρη του κάδρου της εικόνας.
Αυτό φυσικά απαιτεί χειρουργική προετοιμασία και μελέτη από τον σκηνοθέτη Λαζλο Νεμες αφού ενώ παρακολουθούμε συνεχώς τον ήρωα, δεν υπάρχει τίποτα που να υπολείπεται ή να απουσιάζει από την εικόνα μας.

Το "Son of Saul", είναι μια ταινία που χρειάζεται υπομονή και παρατηρητικότητα. Δυο πράγματα που μπορεί να ενοχλήσουν μερικούς ή να κάνουν πολλούς να βαρεθούν παρακολουθώντας την ταινία. Σε πολλές στιγμές, η εικόνα θα μιλήσει από μόνη της και ο επόμενος διάλογος θα αργήσει λίγα λεπτά, ενώ άλλες ο ήχος θα συνεχίσει την ιστορία από εκεί που την άφησε η εικόνα. Αν δεν είστε φαν αυτού του είδους των ταινιών τότε δεν πιστεύω πως η συγκεκριμένη θα κάνει την διαφορά.

Το σίγουρο είναι πως το καλογραμμένο σενάριο επιβραβεύει στο τέλος τον θεατή και η ασταμάτητη ένταση της ταινίας ολοκληρώνεται με ένα απολύτως ταιριαστό φινάλε.

Το "Son of Saul" παραδίδει μαθήματα άρτιας σκηνοθεσίας και τεχνοτροπίας στον χώρο των κινηματογραφικών παραγωγών και παράλληλα δίνει σημασία στις ανθρώπινες αξίες. Άνθρωποι φέρθηκαν με αυτόν τον τρόπο σε άλλους ανθρώπους και μπορεί να ξανασυμβεί. Καλοφτιαγμένες ταινίες σαν το "Son of Saul" διατηρούν τις ελπίδες μας για το αντίθετο.






Βαθμολογια : 8.5/10
Σκηνοθεσια : Laszlo Nemes
Παίζουν : Geza Rohrig, Levente Molnar, Urs Rechn
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου