Top 10 Movies of 2017

Ο Ιανουάριος είναι ο μήνας που οι περισσότεροι βάζουμε τις ταινίες της προηγούμενης χρονιάς σε μια σειρά προτίμησης. Reviewer ή όχι, αυτό γίνεται κυρίως για να μπορέσεις να προτείνεις ευκολότερα τις αγαπημένες σου αλλά και να καταλήξεις ο ίδιος στο ποια σε κέρδισε περισσότερο. Αν εχεις δει 15 ταινίες όλο τον χρόνο αυτό είναι εύκολο. Τι γίνεται όμως αν εχεις δει καμιά 100αρια; Τότε αν μπορέσεις να επιλέξεις 10 από τις 100 είναι σαν να βρίσκονται όλες στο No1. Και πάλι όμως, η λίστα αυτή είναι λίγο πιο εύκολη στην χωρά μας μιας και μέχρι τον Μάρτιο θα βγαίνουν στους κινηματογράφους ταινίες τις προηγούμενης χρονιάς, κάποιες από τις οποίες σίγουρα θα άξιζαν μια θέση σε αυτή την λίστα. Με τα εκάστοτε δεδομένα όμως μπόρεσα να ξεχωρίσω τις εξής : 

 

  10. DUNKIRK

Το DUNKIRK μπήκε και βγήκε αρκετές φόρες από την λίστα όσο την συμπλήρωνα. Τελικά όμως δεν άντεξα. Μόνο το γεγονός ότι αυτή η ταινία προσφέρει μια τελείως ξεχωριστή εμπειρία στον κινηματογράφο είναι μεγάλο συν για μένα. Είναι σαν να προσπαθεί ο Christopher Nolan να τραβήξει περισσότερο κόσμο στον κινηματογράφο αδιαφορώντας για την οικιακή εμπειρία μέσω BLU-RAY και DVD. Πέρα από αυτό όμως πρόκειται για μια καλογραμμένη (αν και καπως ανακριβής απ'όσο μου είπαν) και ξεχωριστή απόδοση. Η ασταμάτητη ένταση με τον λιγοστό διάλογο την έντονη μουσική επένδυση και την καλομελετημένη σκηνοθεσία δεν επιτρέπουν σε αυτή την ταινία να ξεχαστεί.

Mini review : Here

9. BLADE RUNNER 2049

Για να πω την αλήθεια περίμενα το καινούργιο BLADE RUNNER για πολύ καιρό. Πολύ παραπάνω από την στιγμη που έμαθα ότι θα το αναλάβει ο Denis Villeneuve. Έπρεπε να περιμένω ωστόσο ότι θα διχάσει τόσο πολύ το φανατικό κοινό του. Για μένα πάντως τα πάντα σε αυτή την ταινία λειτούργησαν σωστά. Η αργή πλοκή και ο χρόνος που ξοδεύει η ιστορία στους βασικούς χαρακτήρες, η σκηνοθεσία και φυσικά η κινηματογράφηση του Roger Deakins ο οποίος με ανάγκασε να μην μπορώ να στρέψω το βλέμμα μου ούτε ένα δευτερόλεπτο από το πανί. Ήταν μια ταινία που την είδα με μια ανάσα και την απόλαυσα όσο ακριβώς περίμενα πως θα το κάνω και λίγο παραπάνω.

Mini review : Here

8. MOTHER!

Ξέρω καλά πως δεν λειτουργούν έτσι οι ταινίες αλλά πως γίνεται να σε ξαφνιάσει μια ταινία τόσο πολύ όταν ο συγκεκριμένος σκηνοθέτης έχει ένα τόσο ιδιαίτερο σκηνοθετικό και συγγραφικό παρελθόν. Φυσικά και θα σε σοκάρει. Αυτός είναι και ένας ακόμα λόγος που φτιάχτηκε. Το MOTHER! όμως είναι μια αλληγορική ιστορία που έχει και πολλά να πει. Τα πάντα είναι προσεκτικά βαλμένα μέσα και καστ και σκηνοθέτης δείχνουν να ξέρουν ακριβώς τι θέλουν να βγάλουν προς τα έξω. Είναι μια ταινία η οποία σε αναγκάσει να μιλήσεις γι αυτή, να την αναλύσεις και πιθανόν να διαφωνήσεις. Πράγματα που προσωπικά αγαπώ να κάνω μετά από κάθε προβολή.

Mini review : Here

7. GOOD TIME  

Τα αδέρφια Ben και Josh Safdie σκηνοθέτησαν μια indie ταινία με μεγάλες δόσεις τρέλας και έντασης. Η ατμοσφαίρα και η σκηνοθεσία της κοντράρουν τις περισσότερες ταινίες σε αυτή την λίστα. Το GOOD TIME επίσης βοήθησε τον Robert Pattinson να αναβαθμιστεί σε κάτι πολύ παραπάνω από το "βαμπίρ του Twilight". Εδώ σηκώνει στους ώμους του έναν απαιτητικό και ώριμο πρωταγωνιστικό ρόλο. Έχει αποδειχθεί άλλωστε πολλές φορές στο παρελθόν πως τα κατάλληλα σενάρια αναδεικνύουν και τα μεγάλα ταλέντα.

Mini review : Here

6. WIND RIVER

Ο Taylor Sheridan αυτή την στιγμη είναι ένας από τους ποιο πολυσυζητημένους συγγραφείς του Χολιγουντ και φέτος το WIND RIVER είχε και την σκηνοθετική του επιμέλεια. Ήταν ένα από τα καλύτερα ατμοσφαιρικά θρίλερ που είδα φέτος και είχε σίγουρα τους καλύτερους ρόλους που έχουν υποδυθεί ο Jeremy Renner και η Elizabeth Olsen.

Mini review : Here

5. THE LOST CITY OF Z

Το αστείο με το THE LOST CITY OF Z είναι πως μια από τις καλύτερες ταινίες τις χρονιάς δεν την έχει δει σχεδόν κανένας. Λίγο το λειψό μάρκετινγκ; Λίγο το ότι όλοι πίστευαν ότι θα δούνε κάτι άλλο από αυτό που τελικά είναι; Η συγκεκριμένη ταινία είναι μια από τις καλύτερες του James Gray (WE OWN THE NIGHT, TWO LOVERS) ενώ παράλληλα κάνει στον Charlie Hunnam αυτό που έκανε το GOOD TIME για τον Robert Pattinson. Με αυτή την ταινία πετάει από πάνω του την ρετσινιά του SONS OF ANARCHY και αναδεικνύει μέσα από αυτόν τον καλογραμμένο ρόλο το ταλέντο του. Κάτι που δεν μπόρεσε να κάνει με το ευχάριστο αλλά όχι αρκετό King Arthur λίγους μήνες μετά.

Mini review : Here

4. GET OUT

Από την πρώτη στιγμή που είδα του GET OUT ήξερα ότι θα έχει μια θέση στις αγαπημένες μου τις χρονιάς. Ευχαριστήθηκα πολλά σε αυτή την ταινία. Επιπλέον είναι από εκείνες τις 2-3 που βγαίνουν κάθε χρόνο και κρατούν τις ταινίες τρόμου στα μέινστριμ επίπεδα που επιθυμώ. Ο Jordan Peele απόδειξε όχι μόνο πως ένας καλός κωμικός μπορεί να γράψει και να σκηνοθετήσει μια σωστή ταινία τρόμου αλλά μπορεί και να την απογειώσει. Το GET OUT καταφέρνει να γίνεται σε σημεία ανατριχιαστικό, αστείο και προκλητικό όλα σε ένα.



Mini review : Here

3. BRIGSBY BEAR

Το BRIGSBY BEAR είναι η πιο καλόψυχη και ζεστή ταινία που είδα φέτος και υπάρχει σε αυτή την λίστα. Επίσης είναι απίστευτα έξυπνη και πρωτότυπη. Ο ταλαντούχος Kyle Mooney υποδύεται ένα παιδί το οποίο έχουν απαγάγει και μεγαλώσει μακριά από τον πολιτισμό σε ένα καταφύγιο. Εκεί η μοναδική του απασχόληση είναι ένα αυτοσχέδιο παιδικό σόου με έναν αρκούδο το οποίο έστηναν οι απαγωγείς του. Η ψύχωση του με τον αρκούδο αυτόν όμως θα συνεχιστεί και όταν έρθει τελικά αντιμέτωπος με την πραγματική ζωή. Οπότε κατά κάποιο τρόπο παρακολουθούμε τον Kyle Mooney να ενηλικιώνεται στην ηλικία των 30+. Τι παραπάνω να ζητήσει κανείς; Η ταινία χρησιμοποιεί άψογα το αμήχανο χιούμορ και ωθεί την φαντασία του θεατή να οργιάσει. Πιστεύω πως είναι από εκείνες τις ταινίες που όλοι μπορούν να ερωτευτούν.



Mini review : Here

2. BRAWL IN CELL BLOCK 99

Ο όρος exploitation (εκμετάλλευση) στις ταινίες είναι ένα "κίνημα" που τα τελευταία χρόνια αναβιώνει μέσα από τέτοιες ταινίες και εμείς οι λάτρεις του λίγο παλιού κινηματογράφου δεν μπορούμε να μην πανηγυρίσουμε. Ο όρος εκμετάλλευση βγήκε σαν είδος την δεκαετία του 60 όταν οι εταιρίες παραγωγής ανακάλυψαν πως μπορούν να πετύχουν τις οικονομίες επιτυχίες των μεγάλων παραγωγών εξίσου εύκολα με ταινίες χαμηλού κόστους και ηθικής. Για να επιτευχθεί αυτό πόνταραν κυρίως σε ιστορίες που με πολύ ωμό σεξ, βία ή και τα δύο. Η ωμή βία λοιπόν είναι κάτι που σίγουρα σου μένει μετά την ταινία. Πρόκειται για μια καλογραμμένη ιστορία με έναν πρωταγωνιστικό ρόλο που χτίζεται όσο περνάει η ώρα και τελικά κορυφώνεται με τον πιο εντυπωσιακό τρόπο. Όσο ξεδιπλώνεται αυτό που βλέπεις εχεις την αίσθηση πως ο Vince Vaughn ανακαλύπτει μια κρυφή πτυχή του εαυτού του που δεν γνώριζε ότι υπάρχει. Φανταστικός. Ο σκηνοθέτης S. Craig Zahler με τις δυο τελευταίες του ταινίες με έχει κάνει φανατικό του οπαδό και δεν μπορώ να περιμένω την νέα του δουλειά.



Mini review : Here

1. A GHOST STORY

Όποιος έχει ξαπλώσει έστω και μια φορά στο κρεβάτι του το βράδυ και έχει σκεφτεί την θνησιμότητα του ανθρώπου (υποθέτω πως όλοι) σίγουρα έχει κάτι να πάρει από αυτήν την σχεδόν πειραματική ταινία. Η Rooney Mara και ο Casey Affleck υποδύονται ένα ζευγάρι που χωρίζεται ξαφνικά όταν ο άντρας πεθαίνει σε αυτοκινητιστικό. Η ιστορία θα συνεχιστεί με τον άντρα σε μορφή φαντάσματος κάτω από ένα σεντόνι να παρακολουθεί την ζωή να συνεχίζεται, την αγαπημένη του να προχωράει και τον μη γραμμικό γι αυτόν πλέον χρόνο να κρατάει την ψυχή του παγιδευμένη. Το GHOST STORY είναι μια αρκετά μινιμαλιστική ταινία. Αν και ήσυχο, συνοδεύεται από ένα ανατριχιαστικό σαουντρακ, μια εξίσου φοβιστική ατμόσφαιρα (να τονίσω πως δεν πρόκειται για ταινία τρόμου) και μια συνολική εμπειρία που σε αναγκάζει να μπεις σε σκέψεις μετά το τέλος της ταινίας. Δεν έχω δει ξανά ταινία σαν αυτή και δεν είμαι σίγουρος ότι θα ξαναδώ. Κάτι άλλο θα έρθει στην θέση της κάποτε και θα περιμένω με αγωνία να το δω. Αυτή είναι και η μαγεία στις ταινίες. Δεν θα σταματήσουν ποτέ να με εκπλήσσουν.



Mini review : Here