Paterson

Η δεύτερη περσινή ταινία του Jim Jarmusch που όμως έτυχε να δω πρόσφατα (η πρώτη ήταν το φανταστικό ντοκιμαντέρ για την ιστορία του συγκροτήματος The Stooges με τίτλο GIMME DANGER), είναι μοναδική. Αποτελεί μια ωδή σε κάθε λογής τέχνη με ιδιαίτερη έμφαση στην ποίηση και εξηγεί με ποιον τρόπο μπορεί να βρεθεί η έμπνευση και η δημιουργικότητα στην καθημερινότητα του καθενός.

 

Στις επτά ήμερες της βδομάδας, πολλοί από εμάς κάνουμε ακριβώς τα ίδια πράγματα κάθε μέρα. Αυτό είναι κάτι που μπορεί να συμβεί για σερί μήνες ή και χρόνια. Αυτός θα μπορούσε να είναι και ένας υπότιτλος ή μια μίνι σύνοψη για το τι πραγματεύεται η συγκεκριμένη ταινία, χωρίς να χρειαστεί να δοθούν περαιτέρω λεπτομέρειες. Χάρη μιας μικρής περιγραφής όμως, ας πούμε μερικές.

Ο Paterson (Adam Driver), εργάζεται ως οδηγός λεωφορείου και ζει στην γενέτειρα πόλη του που τυχαίνει να έχει και το ίδιο όνομα με αυτόν. Η Ζωή του είναι αρκετά προβλέψιμη μιας και κάθε μέρα κάνει ακριβώς τα ίδια πράγματα. Ξυπνάει κάθε πρωί δίπλα στην γυναίκα του, πηγαίνει στην δουλειά και οδηγάει κάθε μέρα ένα συγκεκριμένο λεωφορείο σε μια συγκεκριμένη διαδρομή και μετά το τέλος της βάρδιας του, γυρίζει στο σπίτι όπου και παρακολουθεί τις φιλόδοξες προσπάθειες της γυναίκας του να ξεχωρίσει κάθε μέρα σε μια οποιαδήποτε τέχνη. Το βράδυ πηγαίνει τον σκύλο του μια βόλτα μέχρι το συνοικιακό μπαρ όπου και πίνει μια μπύρα με τους υπόλοιπους καθημερινούς θαμώνες.

Το πρώτο από τα δυο πράγματα που σπάνε την μονοτονία στην καθημερινότητα του είναι σίγουρα η αθώα, κάπως αφελής αλλά αισιόδοξη διάθεση της γυναίκας του η οποία κάθε μέρα θα βρει έναν καινούργιο τρόπο για να τον εκπλήξει και να τον παρασύρει με τον ενθουσιασμό της. Την μια θέλει να γίνει τραγουδίστρια της κάντρι, την άλλη ζωγράφος, μετά πετυχημένη μαγείρισσα, διακοσμήτρια, σχεδιάστρια μόδας...

Η δεύτερη αγάπη και μοναδικό του χόμπι είναι η ποίηση. Ο Paterson λατρεύει την ποίηση και σε κάθε ευκαιρία και μικρό κενό μέσα στην ημέρα φροντίζει να γράψει στο "μυστικό" μπλοκάκι του μερικά ποιήματα, εμπνευσμένα από αυτά που βιώνει ο ίδιος καθημερινά. Ποιήματα που σύμφωνα με την γυναίκα του αποτελούν αριστουργήματα και αργά η γρήγορα θα πρέπει να βρει τρόπο να τα εκδώσει έτσι ώστε να μην χαθούν. 

Ο Jim Jarmusch ακόμα μια φορά παραδίδει ένα αριστούργημα που λειτουργεί πολύ προσωπικά και έχει διαφορετική επίδραση στον κάθε θεατή. Η ταινία είναι γεμάτη αντιθέσεις που σε βάζουν σε σκέψεις ενώ παράλληλα σε ηρεμεί και αφήνει την φαντασία σου ελεύθερη. Μοιάζει  οικεία και είναι αρκετά πνευματώδη και καλογραμμένη.

Ο Adam Driver υποδύεται άψογα τον πρωταγωνιστή και με την τεράστια ψυχή που δίνει στον χαρακτήρα καταλαβαίνουμε το πως τελικά πηγάζει η ποίηση από μέσα του αλλά και πως βρίσκει την έμπνευση μέσα σε μια τόσο μονότονη και γκρίζα καθημερινότητα. Τα κομμάτια του παζλ δίνονται έξυπνα και στο τέλος θα πρέπει να βγάλει ο καθένας το δικό του νόημα.

Δημιουργός και πρωταγωνιστής φαίνεται πως έχουν να διδάξουν κάτι όμορφο μέσα από το PATERSON και προσωπικά πιστεύω πως είναι ταινία που πρέπει να την δούνε όλοι. Αυτοί που δεν έχουν να μάθουν κάτι νέο θα χαρούνε σίγουρα να τα φρεσκάρουν και πάλι. 

Σκηνοθεσία : Jim Jarmusch

Σενάριο : Jim Jarmusch

Παίζουν : Adam Driver, Folshifteh Farahani, Nellie