Arrival

Πριν από ένα χρόνο, είχα γράψει για το πόσο πολύ μου άρεσε το "Sicario" και εξυμνούσα το φανταστικό σερί των άρτια φτιαγμένων ταινιών του σκηνοθέτη Dennis Villeneuve. Το σερί αυτό λοιπόν συνεχίζεται με ακόμα μεγαλύτερη επιτυχία. Αυτή την φορά, καταπιάνεται με ένα καθαρόαιμο σενάριο επιστημονικής φαντασίας, μεταφορά του βιβλίου του συγγραφέα Ted Chiang με τον τίτλο "Story of Your Life".

 

 

 

 

 

 

 

Η ιδέα ότι το ανθρώπινο είδος δεν είναι το μοναδικό στο αχανές σύμπαν, είναι κάτι που απασχολεί τους κινηματογραφιστές αρκετά όλα αυτά τα χρόνια και τους δίνει την δυνατότητα να εξερευνούν διαφορετικούς κόσμους και πιθανά σενάρια κάθε φορά. Λίγες όμως από αυτές τις κινηματογραφικές εξερευνήσεις μένουν στην μνήμη μας όσο περνάει ο καιρός. Αυτό είναι κάτι που πετυχαίνει το "Arrival". Η ταινία εξετάζει τα σενάριο μιας πιθανής ανθρώπινης αντίδρασης σε περίπτωση άφιξης μιας εξωγήινης φυλής.

Η Amy Adams υποδύεται την καθηγήτρια γλωσσολογίας Louise Banks, η οποία ενώ ακόμα θρηνεί τον πρόσφατο θάνατο της μικρής της κόρης, στον πλανήτη προσγειώνονται 12 διαστημόπλοια σε φαινομενικά τυχαίες περιοχές του πλανήτη. Προτού προλάβει να αναλογιστεί το γεγονός, θα την πλησιάσει μια επίλεκτη ομάδα του στρατού για να την προσλάβει. Ο ρόλος της Louise θα είναι να ηγηθεί μια ομάδα επιστημόνων που θα ανακαλύψουν έναν σωστό και άμεσο τρόπο επικοινωνίας με τα άγνωστα όντα. Στο πλευρό της θα βρίσκεται και ο καθηγητής φυσικής Ian Donnelly (Jeremy Renner) με την δική του ομάδα. Ο χρόνος που θα έχουν οι δυο τους θα είναι ελάχιστος, μιας και ο τρόμος έχει καταβάλει ολόκληρο τον πλανήτη και μια πιθανή λάθος απόφαση-αντίδραση θα είναι καθοριστική.

Το "Arrival" διηγείται μια πολυεπίπεδη ιστορία που όμως βγάζει ξεκάθαρο νόημα όσο ξεδιπλώνεται και γι αυτό θα ήταν σοφό να αποφύγω περαιτέρω πληροφορίες για να μην χαλάσω την εμπειρία.

Όπως και οι προηγούμενες δουλείες του Dennis Villeneuve έτσι και αυτή, αποτελεί μια μοναδική εμπειρια. Αν σας δοθεί η επιλογή να την βιώσετε στον κινηματογράφο μην την απορρίψετε. Η σκηνοθεσία είναι φανταστική. Χρησιμοποιώντας γενικά και πεντακάθαρα πλάνα, μεταφέρει το δέος και το μέγεθος τόσο των διαστημόπλοιων όσο και της σοβαρότητας της κατάστασης. Υπάρχουν πολλές εικόνες που θα σας μείνουν για καιρό μέσα από αυτό το 2ωρο και ένας ακόμα λόγος γι' αυτό είναι και το στοιχειωτικό, δυνατό, επικό και συνεχώς παρόν σάουντρακ που ντύνει την ταινία.

Η Amy Adams, αποτελεί ακόμα ένα συστατικό της επιτυχίας στο "Arrival". Φέρνει τον ρόλο απόλυτα στα μέτρα της και μοιάζει να είναι αναντικατάστατη. Χάρηκα που είχα την ευκαιρία να δω τη μπορεί να προσφέρει σε έναν καθαρά πρωταγωνιστικό ρόλο και σίγουρα περιμένω να δω και την δεύτερη φετινή της ταινία, το "Noctural Animals". Πολλοί από τους αγαπημένους μου ηθοποιούς τυχαίνει να είναι "εγκλωβισμένοι" στο σύνδρομο των δεύτερων ρόλων. 

Η ταινία θέτει ερωτήματα τα οποία και απαντάει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.  Αναλύει το ανθρώπινο είδος και προκαλεί την νοημοσύνη του θεατή χωρίς να την προσβάλει. Το οποίο είναι ένα κοινό χαρακτηριστικό και των προηγούμενων ταινιών του συγκεκριμένου σκηνοθέτη.  Ωστόσο, είτε καταφέρει να προβληματίσει είτε όχι, το αποτέλεσμα παραμένει το ίδιο αψεγάδιαστο. Για μένα έχει ήδη κερδίσει μια θέση ανάμεσα στις κλασικές ταινίες επιστημονικής φαντασίας και βρίσκεται σίγουρα στην λίστα με τις αγαπημένες μου ταινίες για φέτος.