Η τελευταία συνεργασία του Paul Thomas Anderson με τον Daniel Day-Lewis ήταν το 2007 με μια ταινία που πραγματικά έσκασε τότε σαν βόμβα και θεωρείτε σήμερα μια από τις καλύτερες ταινίες στην ιστορία του κινηματογράφου. Μετά το THERE WILL BE BLΟOD, οι δυο τους θα κάνουν ένα ταξίδι στον χρόνο και στην δεκαετία του '50 για να διηγηθούν την πιο περίεργη ιστορία αγάπης που μάλλον θα δείτε φέτος.
Ο Day Lewis ως Reynolds Woodcock υποδύεται έναν μόδιστρο υψηλής ραπτικής στο Λονδίνο των 50's. Τα φορέματα που σχεδιάζει επιλέγονται από τα μεγαλύτερα ονόματα και τις διασημότερες κυρίες μέχρι και από πριγκίπισσες των γειτονικών κρατών. Η συνταγή της επιτυχίας του βασίζεται στην τελειότητα όχι μόνο της δουλειάς του αλλά και της ίδιας του της ζωής. Κάθε λεπτό της ημέρας του είναι προσεκτικά σχεδιασμένο χωρίς κανένα περιθώριο λάθους. Το δεξί του χέρι και πιο έμπιστο άτομο αποτελεί η αδερφή του Cyrill (Lesley Manville) η οποία περιφέρεται ρομποτικά μέσα στο σπίτι και φροντίζει καθημερινά της λεπτομέρειες της καλοκουρδισμένης ζωής του αδερφού της.
Η τελειότητα αυτή επεκτείνεται φυσικά και στην ερωτική ζωή του Reynolds. Ως ένας γοητευτικός και περιζήτητος εργένης φροντίζει να "φιλοξενεί" στην ζωή του πάντα μια μούσα την οποία χρησιμοποιεί φυσικά και ως μοντέλο για τα δείγματα του. Οι γυναίκες αυτές αλλάζουν φυσικά αρκετά συχνά μιας και καμιά δεν αντέχει για πολύ καιρό τον εγωκεντρισμό και την ιδιότροπη ζωή του σχεδιαστή.
Μια μέρα ο Reynold θα γνωρίσει την Alma (Vicky Krieps). Μια νέα κοπέλα που θα έρθει για να πάρει και αυτή με την σειρά της μια θέση δίπλα στον σχεδιαστή. Σύντομα η Alma θα έρθει όμως σε επαφή με την δύσκολη και απαιτητική ζωή του αγαπητικού της και παρόλο που ο χωρισμός μοιάζει αναπόφευκτος δεν θα το βάλει κάτω. Αγαπάει τον Reynolds και δεν θα επιτρέψει στον εαυτό της να φύγει από την ζωή του όπως όλες οι υπόλοιπες πριν από αυτήν.
Παρόλο που το Phantom Thread δεν είναι μια ταινία με πολλές σεναριακές εκπλήξεις και ανατροπές καλό θα ήταν να σταματήσω κάπου εδώ για να αποφύγω περαιτέρω σπόιλερ για την συνέχεια. Αυτό που σε κρατάει μαγνητισμένο στην ιστορία είναι σίγουρα η σχέση μεταξύ των δυο χαρακτήρων. Τα βλέμματα που ανταλλάσσουν διαρκώς μεταξύ τους και ο σιωπηλώς τρόπος με τον οποίο βγάζει συνεχώς ο ένας τον άλλον έξω από τα όρια του.
Δεν θα αποτελούσε πιστεύω έκπληξη για κανέναν αν έλεγα πως ο Day-Lewis είναι φοβερός ως Reynolds. Σε αντίθεση με το THERE WILL BE BLOOD όπου ο χαρακτήρας του βγάζει επί δυόμιση ώρες έναν συνεχόμενο θυμό και ένταση, εδώ κάνει ακριβώς το αντίθετο. Είναι διαρκώς ήρεμος, προσγειωμένος και γνωρίζει ακριβώς πως να αντιμετωπίσει το κάθε τι στην ζωή του μιας και όλα είναι προγραμματισμένα από πριν.
To Phantom Thread θα φανεί σε πολλούς αργό όμως την ιστορία που καλείται να διηγηθεί την αποδίδει άψογα απ΄όλες τις απόψεις και αυτό γι μένα είναι η απόλυτη επιβράβευση. Ο Paul Thomas Anderson ξέρει ακριβώς πως να διαχειριστεί τους ηθοποιούς, τους χαρακτήρες και τα μεταξύ τους βουβά ξεσπάσματα. Μοιάζει σαν να έχει βιώσει και ο ίδιος κάτι παρόμοιο και γι αυτό γνωρίζει πως να το αποδώσει. Επιπλέον ο τύπος είναι ειδικός στο να δημιουργεί διαχρονικούς, ιδιότροπους χαρακτήρες.
Μπορεί το ρομαντικό μελόδραμα να ξεγελάει εδώ αλλά πραγματικά το Phantom Thread δεν κατάφερα να το παρομοιάσω με καμία άλλη ταινία. Ήταν ξεχωριστή εμπειρία και μόνο και μόνο για τις αξέχαστες ερμηνείες της θα το πρότεινα ανεπιφύλακτα.
Σκηνοθεσία : Paul Thomas Anderson
Σενάριο : Paul Thomaw Anderson
Παίζουν : Daniel Day-Lewis, Vicky Krieps, Lesley Manville
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου